Merhaba, ben aslında 24 yaşındayım. Şu an yalnız yaşayan ve kendi ayakları üzerinde duran özgür bir insanım. Fakat ne yazık ki çocuklukta yaşadıklarımı kafamdan atamıyorum. Geçmişte yaşamak istemiyorum, anlatmanın rahatlatacağı umudu ile yazıyorum. Hatırladığım kadar küçük yaşlarımdan itibaren sanırım annem açık kıyafetler giymemi yasakladı. Açık kıyafetler derken etek, askılı, dar kıyafetler gibi kıyafetlerden bahsediyorum. Eve girerken korkudan bacağım öyle titriyordu ki ayakkabı bağcıklarımı zor çözebilmiştim. Hemen babama söyledi, babam beni dövdü, bir tomar saçım koptu. Annem de çok küçük olduğum zamanlardan beri beni farklı sebeplerle döverdi ve karanlık banyoya kilitlerdi. Ablamı da akşam arkadaşlarıyla dışarı çıktığı için, erkek arkadaşı olduğu için döverlerdi. Kızlık zarının evlenmeden önce delinmemesi gereken çok önemli bir şey olduğunu 5 yaşımda annemden öğrendim. Kadın olmanın ayıp olduğunu düşündüğüm için saçlarımı kesmiştim. Hala fotoğraflarıma gülüyorlar ama ben bu sebeple kesmiştim diye hiç söyleyemedim. İlk sevgilimle 14 yaşında ilk cinsel beraberliğimi yaşadım, buna beraberlik denirse… O da çocuktu aslında ama beni açıkça zorladı. Ondan başka birinden, yani anne ve babamdan, sevgi görmediğim için onun da sevgisini kaybetmeyi göze alamıyordum ve beraber olmayı kabul ediyordum fakat asla cinsel bir şey hissetmiyordum çünkü küçük bir kız çocuğuydum. Annem de diğer kadınların yanında bununla övünürdü. Benim hikayem genel anlamda bu. Keşke iyi bir ailem olsaydı… Artık sevgi dolu ailelerde büyümüş insanlar görünce imrenerek bakıyorum. Buradaki her okudugum mektubun sahibini kucaklayip korkma, ben burdayim demek istiyorum. Ahlak, tek bir eyleme baglanamaz. Eger imkanin varsa bunlari bir psikiatristle paylasmani onermek istiyorum. Icindeki sevgi ihtiyacini istismar edilmeden bastirilmadan asabilecegine inaniyorum, kadinlik utanilacak bir sey degil, dunyaya cinsellik penceresinden bakmak utanilacak bir sey. Sevismesek tukeniriz, bu kadar dogal bir sey nasil kotu olabilir? Tukenmemek icin gerekli bir eylemi insana hatirlatan ne varsa engellemeye calisiyorlar o kadar mantiksiz ki. Sevilmek, hic tatmadiklari bir sey olsa gerek bu kadar karsi olduklarina gore. Insanlar, konu ne olursa olsun bu kadar sabit fikirli olmamali. Gercek sevgi tum dogmalarin otesindedir. Gercek sevgiyi bulmani kalpten diliyorum kiz kardesim. Babamdan Seks Yapmayı Öğrendim hayatını kendin kucaklaman öyle iyi bir şey ki seni takdir ettim. Tabi o noktaya gelene kadar neler yaşamış olabileceğini de az çok tahmin ediyorum. Sana sadece şunu söyleyebilirim kendi ayaklarının üzerinde dimdik durman seni koruyacak ve yüceltecek. Yaşadıkların için asla pişmanlık duyma ki kendin de yazmışsın çocuk olduğunu. Bende yaşlarımda hatırladığım kadarıyla mahalledeki çocukların kışkırtmasıyla benim yaşımda bir çocukla öpüşüyordum. Onların binasının merdiven altında buluşup öpüşüyorduk. Sonradan biri abime söylemişti abim de kolumdan çekip getirmişti. Çok utanmıştım. Çocukça Babamdan Seks Yapmayı Öğrendim şeydi ama ben ergenliğe gelene kadar bu durum mahalledeki yaşıtlarım tarafından hala konuşuluyordu.
Kitap okurdum bol bol…. Ve ben bunun tecavüz olduğunu yeni öğrendim. Herkes biliyordu. Kızlık zarının evlenmeden önce delinmemesi gereken çok önemli bir şey olduğunu 5 yaşımda annemden öğrendim. Sadece bir sahne var aklımda… Sonra bana şeker verirdi.
Post navigation
Ertesi gün babam beni. Ve ben bunun tecavüz olduğunu yeni öğrendim. ✓YAŞ Annemle babamın elele tutuşmalarının ve öpüşmelerinin beni daima mutlu ettiğini öğrendim. ANNE BABA TRAVMALARINDAN NASIL KURTULURSUN? Arzu Gürcan•20K. ✓YAŞ Bazan hayvanların kalbimi. Babam “Sen başörtünden utanıyorsun, aç başını” dedi, bunu teklif eden ailem olunca rahatladım açıkçası ve başımı açtım. Babam zorla alırdı götürürdü. Babamın yatağına gitmezdi. Evli oldukları için annem yapmak zorunda. K views · 4 years ago Anne Baba İle Yüzleşme | Çocukluk Travmaları.Post comment. Bu hayatta sadece kendinize ihtiyacınız var. Tukenmemek icin gerekli bir eylemi insana hatirlatan ne varsa engellemeye calisiyorlar o kadar mantiksiz ki. Bir iki gün gelmedi yanımıza. Çünkü kuzenimle daha yakınlardı, onunla aralarını bozmak istemediler. Annem biraz kendini kötü hissetti. Kimse kimsenin aklına ihtiyac duymuyor kimse sizin dogrularinaza sözde mesrulariniza gore yasamak zorunda degil. Nasıl oldu? Ama ortaokulda söylediğimde annem inanmadı bana. Daha da kapalı giymeye başladım. Yıllarca neredeyse her gece… Zaten hepimiz bir odanın içinde yatıyorduk. O evde ve köyde kalmak zorundayım. Çekici ve güzel görünmek istemiyorum. Hatta biliyor musunuz babaannem beni bakirelik için muayeneye götürdü. Siz bana nasıl bunu yapabildiniz? Sana yardım edebilecek kurumlardan yardım istemeyi ya da şikayette bulunmayı düşündün mü? Abim bana yanlış olduğumu söyledi ve sadece düşünmemi hiç beklemiyordum abimden çünkü aramız bir buz dağından bile daha soğuktu. Bana sen mini şort mu giyeceksin demek ben biliyorum sana yapacgimi demesi hala kulaklarimda suan bunlari yazarjen lanet olasi o gune gittm. Maddi manevi destek olmaya çalıştı. Hep iyi taraf neyse, güzel taraf neyse bunu görüyorum. O gece kuzenim konuşmak için beni yanına çağırdı. Anne ve babamın bunları yaptığına kimse inanmaz. Hep kendimi yetersiz hissediyordum. Halama anlattım durumu. Sadece sabır gerekiyor ve kesinlikle pes etmemek gerekiyor. Anlatsam kimse inanmaz bana yani. Kendimi hala kötü hissediyorum. Kendi hayatını kendin kucaklaman öyle iyi bir şey ki seni takdir ettim. Yaşıtları oyun oynarken o babamın yapması gereken işi yapıyordu dağlarda… Kızkardeşimde cinsel istismara maruz kalmış. Ancak bir zorlama olunca işin içinde istesen bile dinini severek yaşayamıyorsun, adeta tutsak gibi oluyorsun. Ben gerçekten merak ediyorum siz inanıyor musunuz? Çocukken çok saftım biliyor musunuz? Hem onlara destek oluyorum hem de onlar da oradan kurtulabileceklerini düşünüyorlar.
